Publikacje

Książka stanowi pierwszy tom serii zatytułowanej Nazewnicze zabytki Wielkopolski, w której nazwy własne są ujmowane w kategoriach symptomów kultury w najróżniejszych jej zakresach. To rodzaj przewodnika po arbitralnie dobranych nazwach związanych z  przestrzenią miejską Poznania. Ponieważ ich życie jest dłuższe niż życie jednostki, a także dlatego, że w ich strukturze zawiera się wiedza o naszych przodkach, o ich sposobie oglądania świata i jego interpretowania, mają one w pełni monumentalny charakter. Są rodzajem lupy, przez którą mieszkańcy Poznania oglądali i nadal oglądają swoje miasto.

W publikacji wyjaśnia się pochodzenie nazw powstających dawniej oraz współcześnie, mechanizmy językowe, które doprowadziły do ich ustabilizowania się w konkretnej postaci. Narrację w książce wyznaczają także opisy zbliżonych tendencji nazywania, mód i zwyczajów językowych, w wyniku których powstają analogiczne pod względem formalnym lub zbliżone motywacyjnie nazwy własne znane z innych rejonów kraju, a także świata.